W grudniu i styczniu odbyły się cztery spotkania diagnozujące mające na celu określenie przyrostu wiedzy i umiejętności nauczycieli/-ek biorących udział w projekcie po zrealizowaniu 10-dniowych praktyk. Na podstawie stopnia przyrostu umiejętności zostaną  zidentyfikowane najsłabsze ogniwa programów praktyk i uwzględnione podczas opracowywania modelowego programu doskonalenia zawodowego.

Spośród opracowanych dwóch programów doskonalenia zawodowego 55 osób wybrało program pierwszy – składający się z 5 dni w zakładzie mięsnym (dział rozbioru i wykrawania) oraz 5 dni w kuchni hotelowej bądź restauracyjnej. Natomiast tylko jedna osoba wybrała drugi program, który w całości został zrealizowany w zakładzie mięsnym (5 dni dział rozbioru i wykrawania; 5 dni dział przetwórstwa mięsa).

Pobyt w tych miejscach opierał się na formule - 100% praktyki. Uczestnicy/-czki oprócz pozyskania wiedzy i umiejętności dotyczących obróbki mięsa, zostali także solidnie przeszkoleni z zakresu higieny i bezpieczeństwa pracy. Ponadto zapoznali się z zasadami (BHP, GMP, GHP i HACCP) obowiązującymi w przedsiębiorstwach branży spożywczej, ze szczególnym uwzględnieniem sterylności miejsca pracy.

Ostatni etap projektu - Diagnoza Końcowych Umiejętności składa się z trzech etapów. Pierwszy etap to nagranie techniką wideo lekcji prowadzonej w szkole przez uczestników/-czki projektu. Podczas wizyt rozdawano uczniom/-ennicom ankietę oceniającą ich nauczyciela/-kę. Nagrania zostały ocenione przez ekspertów z zakresu dydaktyki i technologii mięsa, a ankiety przekazane specjalistce ewaluacji i monitoringu. Drugim etapem było dwudniowe spotkanie diagnozujące, podczas którego oceniono umiejętności praktyczne uczestników/-czek. Ostatnim etapem jest Konferencja Podsumowująca projekt, która odbędzie się w marcu.

W trakcie spotkań diagnozujących końcowe umiejętności każda z 4 grup wykonywała następujące zadania:
Rozbiór i wykrawanie mięsa sprawiał najwięcej problemów, ze względu na gabaryty tusz/półtusz/ćwierćtusz będących przedmiotem zadania. Uczestnicy/-czki projektu z samym rozbiorem na elementy zasadnicze poradzili sobie z łatwością. Nauczyciele/-ki wykazali się znajomością poszczególnych mięśni – ich nazewnictwem i umiejscowieniem, jak również umiejętnością poprawnego poprowadzenia linii cięć. Z łatwością posługiwali się niezbędnymi narzędziami – takimi jak nóż i piła. Swoboda i pewność ruchu noża była zauważalna.

Zadania grupowe - Następnie uczestników/-czki spotkania podzielono na dwie grupy. Część osób przygotowywała potrawy z zaproponowanej karty menu, podczas gdy druga część rozwiązywała testy sprawdzające wiedzę teoretyczną z zakresu technologii mięsa oraz dydaktyki. Po przygotowaniu potraw i rozwiązaniu testów, grupy zamieniły się rolami.

Dzięki umiejętnościom organizacyjnym i samodyscyplinie nabytej podczas praktyk w zakładach gastronomicznych, uczestnicy/-czki podzieli się zadaniami w ten sposób, aby podać potrawy jednocześnie i na czas. Z podziwem patrzyliśmy jak indywidua potrafią ze sobą współpracować. Pamiętajmy przecież o różnych technikach pracy, o różnych kulturach regionalnych, o różnym poczuciu estetyki smakowej! Mimo to, potrawy wyglądały i smakowały znakomicie.

Organizatorów najbardziej cieszył fakt, że podczas przyrządzania potraw można było usłyszeć rozmowy i wymianę doświadczeń nt. praktyk „…bo w tej restauracji to się dowiedziałam, że jak zrobi się to tak to…”  i w odpowiedzi słychać „…ja za to poznałam fajny sposób na…” Cudownie!

Prezentacje dydaktyczne uczestników/-czek projektu to główne zadanie drugiego dnia spotkania.
Zadanie najbardziej stresujące – jak twierdzą nauczyciele/-ki. Formuła prezentacji wyglądała następująco: każda osoba losuje numer, któremu odpowiada potrawa z listy przygotowanej przez ekspertów. Uczestnicy/-czki mieli 8 minut na przygotowanie mise-en-place tj. stanowiska i narzędzi pracy oraz niezbędnych produktów. Kolejne 8 minut przewidziano na przyrządzenie dania z jednoczesnym komentarzem wykonywanej potrawy i przybliżenie końcowego produktu „publice”. Również z tym zadaniem uczestnicy/-czki poradzili sobie znakomicie.

Obserwując sposób wykonywania zadań praktycznych przez nauczycieli/-ki można było dostrzec fakt korzystania ze wskazówek udzielanych przez opiekunów/-ki praktyk. Podczas rozbioru mięsa –  dotyczących prowadzenia linii cięć i kolejności wykrawania elementów zasadniczych, w kuchni – dotyczących podania i dekoracji talerza. Eksperymentowano również z dodatkami i przyprawami.  Palce lizać!

 „Na pierwszy rzut oka, widać progres umiejętności począwszy od wykrawania mięsa, aż do momentu podania potraw. Jednakże naszym zadaniem jest ocenienie każdego uczestnika indywidualnie i aby tego dokonać musimy jeszcze raz przyjrzeć się wszystkim zebranym materiałom. W tej chwili mogę pogratulować wszystkim uczestnikom/-czkom zaangażowania i pracowitości” -  mówił jeden z ekspertów.
Natomiast jedna  z uczestniczek podzieliła się wrażeniami mówiąc:

„Wspominając Diagnozę, która odbyła się na początku projektu, muszę przyznać, że trochę obawiałam się tej nadchodzącej – podsumowującej naszą wiedzę. Na pierwszym spotkaniu diagnozującym miałam śladowe pojęcie o rozbiorze tusz – a przypominam, że moim zadaniem było podzielenie ćwierćtuszy wołowej na elementy zasadnicze! Za dobrze nam to nie wyszło… Po praktykach nabrałam wprawy i umiejętności, czułam się pewniej, aczkolwiek strach pozostał… Zaskoczona swoją pamięcią wiedziałam jak tę tuszę podzielić! Jestem bardzo wdzięczna za realizację praktyk w świetnym zakładzie mięsnym z niesamowitym opiekunem o dużym doświadczeniu i podejściem do nas – praktykantów. Nie spodziewałam się, że wyniosę aż tyle wiedzy” – mówiła Pani Agnieszka.

Wyniki diagnoz poznamy w raportach ekspertów, które przedstawione zostaną na zorganizowanej w marcu Konferencji Podsumowującej projekt. Wszystkich zainteresowanych przebiegiem projektu, poszczególnymi  etapami, wnioskami z niego wypływającymi oraz efektami zapraszamy do udziału w w/w Konferencji!
Informację nt. Konferencji znajdą Państwo na stronie projektu: www.irafood.eu.